τριφάληρος

-ον, Α

περικεφαλαία με τρεις φάλους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι-* + -φάληρος (< φάλος «εξάρτημα τής περικεφαλαίας» + παρέκταση -ηρ-), βλ. λ. τετρα-φάληρος].